ჩვეულებრივი შაბათების "ტასკა"

 ხანდახან მირჩევნია შაბათს წვიმდეს.
მიუხედავად იმისა, რომ სამუშაო დღეებში მზეს საღამოობით მოვკრავ ხოლმე თვალს და მიუნხენში მზე ისედაც 3-ჯერ აცხუნებს წელიწადში, მაინც მიხარია, რომ დღეს წვიმდა მთელი დღე.
მე ჩემი "სახლის საქმეები" წესრიგში მოვიყვანე.
როგორც წესი, მხოლოდ იმიტომ, რომ მნიშვნელოვან პროექტზე ვმუშაობ და პროკრასტინატორი იღვიძებს ჩემში.. თან იმდენად ომახიანად, რომ გაის და რიჩის აბაზანა და ჭუპა-ჭუპაც მოვასწარით გუშინ საღამოს :D
მერე, თოკზე ჩამოკიდებული party outfit-ები სანამ ასველებს ჩემს ნოხს (აივანზე ბოდიში), მე გაუწმინდავი ფანჯრიდან (დაულაგებელი აბაზანის შემდეგ რიგით მეორე კაპრიზი) ვუყურებ მიუნხენის ყველაზე დიდ ბაღს და ვფიქრობ, ჩემი და და დედაჩემი რომ იყვნენ აქ, ეს მინები გაცვდებოდა, იმდენჯერ გახეხავდნენ. ასეთი სუფთა ქალის შვილი ჩემნაირი პოხუისტი როგორ "გამოვიდა", გულწრფელად მიკვირს :D
და მერე მახსენდება ჩემი პროექტი, დასაგეგმი დაბადების დღე (ჯერ ზუსტად არ ვიცი, მინდა თუ არა აღნიშვნა :D) , დასაგეგმი "პარიზი", დასაგეგმი ვიზიტები ექიმებთან, დასაგეგმი შეხვედრები ადამიანებთან, წასაკითხი წიგნები და ვფიქრობ: fuck this shit! ამ კვირასაც არავინ მოიცლის ფანჯრებისთვის.


p.s. არასოდეს ვრთავ პოსტზე დართულ "ჯერ ეს ჩართეთ" ვიდეოს, მაგრამ ვინმეს თუ აინტერესებს, Zola Jesus- Lick The Palm Of The Burning Handshak :)