დამაკოპირე...

ალბათ, ყველას დაგიჭერიათ საკუთარი თავი ან სხვა ჟესტების, მიმიკის, ხმის ტემბრის და ხანდახან კილოს გადაღებაში.
მე მაგალითად, ძალიან იოლად ვიღებ სხვის კილოს და ჟესტებს.
მყავს მეგობარი, ზურიკა, რომელიც ცხვირში ლაპარაკობს და საყუარელი კილო აქვს: რაღაცნაირი გაწელილი. ჰოდა, მაგასთან რომ ვარ, ეგრევე მეცვლება ხმის ტემბრი, ვიწყებ ცხვირში ლაპარაკს და ვწელავ ბგერებს :D

კახეთში რომ ჩავდიოდი მამიდასთან, 3 დღეში წმინდა კახური კილო მქონდა. სახლში ჩემებს აქვთ აფხაზეთის კილო. მართალია, ძირითადად ჩემს ჩვეულ კილოზე ვრჩები ხოლმე, მაგრამ დედაჩემს სულ სხვანაირად ველაპარაკები :D

მახსოვს, ერთხელ ჩემს მეგობარს შევჩივლე მეორე მეგობარზე, ჩემნაირად დაიწყო წერათქო. საშინლად გავღიზიანდი მაშინ. დაძაბული ურთიერთობა გვქონდა და არ მინდოდა, ჩემნაირი ყოფილიყო :D

ახლახანს ერთ-ერთ პირად საუბარში little sunny boy-სთან (რამე მოკლე სახელი უნდა მოვუფიქრო, დავიტანჯე :D) შევამჩნიე, რომ მაკოპირებს :D ანუ, გამოთქმები, შორისდებულები მოყავს, რომლებსაც აქამდე არ იყენებდა და რომელთაც ახლა იყენებს. მერე საკუთარი თავი დავიჭირე, რომ რამდენიმე ფრაზას მეც ვაკოპირებ. იდეაში, ყურადღება არ მიმიქცევია, რადგან ხშირად გვიწევდა კონტაქტი, მაგრამ მერე ერთ წიგნს ვკითხულობდი body language-ზე და ჰოი, საოცრებავ, აი რას წავაწყდი: თურმე, ნუ იტყვით და ყველაფერში ისევ ჩვენი ქვეცნობიერია დამნაშავე, აბა სხვა ვინ იქნება?! როდესაც ადამიანს ეკონტაქტები და გინდა იგი შენს მიმართ პოზიტიურად განაწყო, ქვეცნობიერად იმეორებ მის ჟესტიკულაციას, ხშირად ხმის ტემბრსაც კი იღებ და ცდილობ "დაემსგავსო". ამ დროს ეს ადამიანი შენში "პოულობს საკუთარ თავს", ანუ მსგავსებებს და შენს მიმართ კეთილგანწყობა ერთი-ორად უმძაფრდება.

ამავე წიგნიდან გავიგე, რომ ადამიანები, რომლებსაც საერთო ინტერესები აქვთ და ერთსა და იმავე "ტალღაზე" არიან მომართულნი, დროთა განმავლობაში ერთმანეთს ემსგავსებიან ჟესტიკუაციით, მიმიკით და ა.შ. აქედან ის საინტერესო დაკვირვება, როდესაც ხანდახან წყვილი დიდი ხნის ერთად ცხოვრების შემდეგ ერთმანეთს "ემსგავსება".

ამ ფენომენს ქალები უკეთ უღებენ ალღოს. ქალი 4-ჯერ უფრო მეტად ბაძავს მეორე ქალს კომუნიკაციისას, ვიდრე ერთი მამაკაცი მეორეს. ქალს ასევე უკეთ შეუძლია ინტუიციის დონეზე იგრძნოს, როდესაც ვიღაცა არ ეთანხმება მის მოსაზრებებს. ამ დროს იგი ქვეცნობიერად აანალიზებს უარყოფითად განწყობილი ადამიანის ჟესტებს და მიმიკებს და უმეტეს შემთხვევაში სწორადაც. მამაკაცები ამ წვრილმანებს იშვიათად აქცევენ ყურადღებას.

როდესაც ერთი ქალი მეორეს უსმენს, იგი დაახლოებით იგივე სახის მეტყველებას იღებს, როგორც მთხრობელი, თითქოს, მანაც იგივე გადაიტანა. ქალი საუბრისას ხმის ტემბრით და ჟესტიკულაციით ხვდება, თუ რაოდენ მნიშვნელოვანია მთხრობელისთვის სასაუბრო თემა. თუკი მამაკაცს ქალის მოხიბვლა სურს, სწორად ასე უნდა მოიქცეს. თუმცა აქ ვაწყდებით ერთ პრობლემას: მამაკაცებმა ევოლუციის მანძილზე ისწავლეს საკუთარი ემოციების დაფარვა, რადგან სხვა შემთხვევაში დიდი იყო საშიშროება იმისა, რომ მტრისთვის იოლად მისაწვდომები, დასამარცხებლები გამხდარიყვნენ. ამიტომაც მათთან საუბრისას ხშირად გვრჩება ასოციაცია იმისა, რომ ნიღბიანს ვესაუბრებით. თუმცა, რაღა თქმა უნდა, გამოკვლევებმა ცხადყვეს, რომ მამაკაცებს ისეთივე ემოციები აქვთ, როგორც ქალებს, მათ მხოლოდ ამ ემოციის გამოხატვის სხვა გზა აქვთ არჩეული. :) :მთლადარდავღუპულვართსმაილი:

კიდევ ერთი საინტერესო ფაქტი: მამრებს ჰგონიათ, რომ თუკი ისინი ემოციებს გამოხატავენ ხმის ტემბრის, მიმიკის, ჟესტების მეშვეობით, ისინი ქალებისთვის "რბილ მამაკაცებად" განიხილებიან. ამიტომაც ასეთი ცივი მოსმენის მანერა. მაგრამ, ჩვენი გამომკვლევები, რომელთაც თქვენ წარმოიდგინეთ და მეტი საქმე არ ჰქონდათ, რადგან ეს მათი პროფესიაა, კვლავ მივიდნენ იმ დასკვნამდე, რომ ესეც სისულელეა და პირიქითაც: როდესაც მამაკაცი საუბრისას ქალის მიმიკებს "აკოპირებს", იგი აღიქმება ქალის მიერ როგორც განათლებული, საინტერესო და მომხიბვლელი.


ჰოოდა, მამრებო, გამოხატეთ ემოციები და გვაკოპირეთ წარმატებით... მაგრამ აქვე ერთი გაფრთხილება: არასოდეს დააკოპიროთ უარყოფითი ემოციები ;) ეს სიტუაციას ორმაგად დაძაბავს.

პ.ს. მეორე გაფრთხილება: თუ თქვენ ხელოვნურად ცდილობთ ამ მეთოდით ქალის მოხიბლვას და მას ეს ან სხვა წიგნი უკვე აქვს წაკითხული body language-ზე, ან სულაც ჩემი პოსტი მოხვდა როდისმე თვალში, მაშინ შეიძლება თქვენს ეშმაკობას ნაკლები ეფექტი ჰქონდეს. :P მთლად შტერებიც არ ვართ :D




პ.ს. ეს სიბრძნე მივიღე და გადმოვეცი წიგნიდან:
Die kalte Schulter und der warme Händedruck- Allan & Barbara Pease