Books... Books

დიახ, მე ვარ ის ადამიანი, რომელიც იწერს წაკითხული წიგნების სათაურებს რვეულებში. რატომ?! წარმოდგენა არ მაქვს.
ჰო, კიდევ ვიწერ ციტატებსაც. :D რიავიც, რატომ. ასე მინდა და იმიტომ.


ჰოოდა, დღეს განვიხილავ, რაში დავხარჯე უძვირფასესი დრო 2009-ში.
(წითლად მონიშნული სათაურები უეჭველად მიუთითებენ დაკარგული დროის მიერ გამოწვეულ მწუხარებაზე. :D)

1. Eric-Emmanuel Schmitt- Das Kind von Noah.
   წინა წლის საახალწლო საჩუქარი იყო ჩემი თავისთვის. 1 დღეში წავიკითხე. საკმაოდ სევდიანი ისტორიაა მეორე მსოფლიო ომის დროსა და პატარა ებრაელ ბიჭზე.


2. Virginia Woolf- Mrs. Dalloway.
   ნუ, ვირჯინიას წარდგენა არ სჭირდება, ვგონებ. თუმცა, ინგლისურად რომ ვთქვა, U have to be in the mood to read it. სხვა განწყობას ითხოვს საერთოდ.
   


3. Antony Burgess- მექანიკური ფორთოხალი.
   ამ წიგნის წაკითხვის შემდეგ დავწერე ბლოგზე პოსტი: ფორთოხლები და მექანიკები


4. Jane Austen- Emma
   რა დამთხვევაა: პარალელურ რეჟიმში "ემმა"-ს ვუყურებ ზუსტად. საერთოდ, ეს 3 დღეა Austen-ის რომანების ეკრანიზაციებს შევუჩნდი და აღარ ვეშვები. ჩაის ჭიქა უნდა დაიჭირო ხელში და გემრიელად მოკალათებულმა იკითხო. მითუმეტეს, თუ მანამდე კერუაკს ან ვულფს კითხულობდი. :D
   


5. Jack Kerouac- The Subterraneans
   ჩემი პირველი ბიტ-რომანი. პოსტიც დავწერე ამაზე ჭეშმარიტად კაიფში უნდა იყო, რომ მიყვე წიგნს. :D მაგრამ მთელი მარილიც ამაშია.


6. Frédéric Beigbeder- რომანტიული ეგოისტი
   ყველაზე რომანტიული ცინიკოსი. მიყვარს ეს კაცი და ჰა :D გაბუტულ ბავშვს ჰგავს, ყურადღება რომ აკლია და იმით ცდილობს თავი დაამახსოვროს სტუმარს, რომ ჩაიში ჩაუფურთხებს. :D სადღაც მეორე რომანში აქვს კარგად ახსნილი, რატომ გვინდა ყველას ხელოვანობა.
   


7. J.D.Salinger- Franny and Zooey
   გემრიელია. ერთ ადამიანს მაგონებს ძალიან. ბევრიც ვეხვეწე, წაიკითხე-მეთქი, მაგრამ არაო და ... :) მმმ... ძალიან გემრიელი მოთხრობაა. გადავიკითხავდი ახლა.
   


8. Haruki Murakami- Tony Takitani
   
   

და

9. Haruki Murakami- Afterdark
   ჰმმ.. უნდა ვაღიარო, წყალში გადაყრილი დრო იყო. ან მისი სუსტი ნამუშევრები შემხვდა... ან მე ვერ ჩავწვდი მათ აზრს... საერთოდ არაა ჩემი...


10. Jane Austen- Pride and Prejudice
    ზემოთ დავწერე უკვე ჯეინზე. აღარ გავმეორდები. თუმცა ემმაზე მეტად ეს რომანი მომეწონა.
    


11. Allan & Barbara Pease- Die kalte Schulter und der warme Händedruck
    ბესტსელერი ფსიქოლოგების ნამუშევარი ბოდილენგვიჯზე. პოსტში "დამაკოპირე" მქონდა გამახვილებული ყურადღება ერთ-ერთ თავზე ამ წიგნიდან. ბევრი საინტერესო რამე გავიგე ისე...
    


12. Jack Kerouac-On the Road.
    უდავოდ წლის წიგნია. დაბადების დღეზე მაჩუქეს. ინგლისურად ვკითხულობდი და ცოტა გამიგრძელდა კითხვა, მაგრამ კერუაკი მართლა ორიგინალში უნდა წაიკითხო. გერმანული თარგმანი მითუმეტეს, საკმაოდ რთული და მშრალია.
    მმმ... ცდუნებას ვერ გავუძლებ და დავაკოპირებ რამდენიმე Quote-ს:
    
    -"The only people for me are the mad ones, the ones mad to live, mad to talk, mad to be saved, desirous of everything at the same time, the ones who never yawn or say a commonplace thing but burn, burn, burn like fabulous roman candles exploding like spiders across the stars and in the middle you see the blue centerlight pop and everybody goes 'Awww!"
    
    -"Some other time I'll come by here", I said, and she said, "Any time, kid" :)
    
    -"I pictured myself in a Denver bar that night, with all the gang, and in their eyes I would be strange and ragged like the Prophet who has walked across the land to bring the dark Word, and the only Word I had was 'Wow!'"
    
    -"We lay on our backs, looking at the ceiling and wondering what God had wrought when He made life so sad" . (my fav...)
    
    - "When a man dies he undergoes a mutation in his brain that we know nothing about now but which will be very clear someday if scientists get on the ball. The bastards right now are only interested in seeing if they can blow up the world."
    
    


13. Jodi Picoult- My sister's keeper
    იმდენად გამიცრუვდა იმედი ამ წიგნის წაკითვისას, რომ გინებიანი და ფურთხებიანი პოსტიც დავწერე ამაზე.


14. Frédéric Beigbeder- Windows on the world
    11 სექტემბრის მოვლენებზე აგებული წიგნია. ორმაგი თამაშივითაა. ავტორის ისტორია ცალკე ჩანს და იმ პერსონაჟებისაც, რომლებიც შენობაში იმყოფებოდნენ შეჯახებისას. არც ისე ცინიკური იყო, რაც მომეწონა რაღაცნაირად. არ მიყვარს მწერლები, რომლებიც ყველგან, ყველაფერზე ცინიკურად რეაგირებენ. არ მგონია, იმიჯი უფრო მნიშვნელოვანი იყოს, ვიდრე ის, რის თქმასაც გულწრფელად ცდილობ. ბურჭულაძესთან online-შეხვედრა რომ იყო გუშინ, საშინლად გამაღიზიანა მისმა კომენტარებმა. მართალია, უნდა სკანდალურობა და ქართულ რეალობაში გამოსდის კიდეც. მსოფლიოში არის მოთხოვნა სკანდალზე და მიწოდებაც, თავის მხრივ, არ იგვიანებს, მაგრამ არ მგონია, პალანიკს ან ბეგბედერს "თქვე ბანძებო, რა გესმით" ტონით ელაპარაკათ წიგნის პრეზენტაციებზე. იდეაში, თუ ასე ფიქრობს ავტორი და წერს წიგნს, რომელსაც ეს ბანძები წაიკითხავენ, წესით თავი უნდა ეცოდებოდეს, კაკ მინიმუმ... ვის სწირავს დიად ნიჭს :D OMG, OMG... არადა, მომწონს მისი ორივე წიგნი, რომელიც წამიკითხავს... ბ-ნო ზაზა, შეგეხებით რაააა.... :D (პ.ს. მისი კომენტარი კი მიხვდებით, სად შეხებაზეც დამრთავდა ნებას... OMFG again :D)
    


15. ზ.გამსახურდია- ვეფხისტყაოსნის სახისმეტყველება
    სკოლაში ამ ნაშრომის მიხედვით აგვიხსნა რამდენიმე თავი თამრიკო კობერიძემ. მიუხედავად იმისა, რომ პირად ურთიერთობაში პრობლემები გვქონდა, ვთვლი, რომ ქართულის ძალიან, ძალიან კარგი მასწავლებელია. საკმაოდ საინტერესო ნაშრომია. მე ისედაც და ასედაც ძალიან მიყვარს ეს პოემა და არა იმიტომ, რომ "უნდა მიყვარდეს". სიამოვნებით გადავიკითხავდი აქ რომ მქონდეს ჩემი "დამუშავებული წიგნი". მოკლედ, ვისაც უყვარს ვეფხისტყაოსანი, ვურჩევდი წაკითხვას.
    


16. Chuck Palahniuk-Die Kolonie
    მიყვარს პალანიკი, მაგრამ უნდა ვაღიარო, ხანდახან ნამეტანი მოსდის. :D ნუ, ეს ჩემი გადასახედიდან. :D არის თემები, რომლებზეც სიამოვნებით არ ვფიქრდები. პრინციპში, პალანიკიც სწორედ მსგავს თემებზე ურტყამს და მომზადებული უნდა შევხვედროდი, მაგრამ რიავიც... სწორი ნაწლავის და მისი შიგთავსის აუზის ზედაპირზე ცურვის შესახებ ნაკლები სიამოვნებით ვკითხულობ რატომღაც.
    


17. გოდერძი ჩოხელი- თევზის წერილები
    რა დავწერო ამაზე?! არის წიგნები, რომლებიც მხოლოდ ვიწრო გეოგრაფიულ არეალში მოიპოვებენ მნიშვნელობას. როგორც დუმბაძეს ვერ ჩაწვდები ბოლომდე რუსულად, ისე ვერ გაიგებ ჩოხელს სხვა ენაზე. უსევდიანესია და ძალიან მომეწონა. მთებში მინდება ხოლმე... უფრო სწორად, მთებში ხარ მაგ დროს.თუმცა, არა რომელიმე ქვეყნის მთებში, არამედ აუცილებლად ფშავის, გუდამაყრის, ხევსურეთის, საქართველოს მთებში. მსოფლიო ლიტერატურული საგანძურისთვის შეიძლება სულაც არ იყოს მნიშვნელოვანი ჩოხელი, მაგრამ ჩვენთვის ხომ ძალიან შინაურია?! ჰოდა, fuck კრიტიკა... გემრიელად წაიკითხეთ.
    


18. აკა მორჩილაძე- ქაღალდის გემი
    სტუმრად ვიყავი და ვინაიდან, აქ იშვიათობაა ქართული წიგნი, მაინც წამოვიღე. 1 დღეში გადავხედე.
    ჯერ უნდა აღვნიშნო, რომ სულაკაურის გამოცემას აკინძვასთან დაკავშირებით ძალიან დიდი პრობლემა აქვს. უკვე მერამდენედ შემხვდა შეცდომით აკინძული წიგნი. ვერ ვიტან უპასუხისმგებლოდ გაკეთებულ საქმეს ფასს რომ ადებენ. გერმანელებს აქვთ კარგი სიტყვა:Kundenverarsche, ანუ მყიდველის დაგოიმება და ვთვლი, რომ ზედგამოჭრილი ტერმინია ამ გამოცემასთან დაკავშირებით. ძალიან მიკვირს, ხალხს რატომ არ აწუხებს ეს მოვლენა?! ერთი პატარა ბოიკოტი და იქნებ, გაანძრიონ უკანალი და თანმიმდევრობით დათვლა ისწავლონ.
    რაც შეეხება თავად წიგნს, na ja...
    ეს "მე კაი ბიჭი არ ვარ, მაგრამ მყავს ერთი მეგობარი კაი ბიჭი" იმდენჯერ არის გამეორებული წიგნში, რომ ბოლოს უკვე გულისრევის შეგრძნებას იწვევს. თან ეს რომანტიზმი (თუნდაც ცინიკური) და "ვაიმე, კაი ბიჭი ბოლოს ნახავს გოგოს (ეს გოგო, როგორც წესი, ბოზია ხოლმე რომანებში :D ), რომელიც შეუყვარდება, რომლის გამოც გადაწყვეტს ყველაფერს მიაფურთხოს და უკეთესი ადამიანი გახდეს და უწი პუწი რამანწიკა" არ მობეზრდა ხალხს?! მსგავსი BULLSHIT does NOT happen! დაიმახსოვრეთ :D ამოვიდა ყელში რა...


19. Jack Kerouac- Dr. Sax
    დღეს ან ხვალ დავამთავრებ. უნდა ვაღიარო, დიდად არ აღვფრთოვანებულვარ. საშინლად რთული თარგმანია. ისევ ორიგინალში წაკითხვა მერჩივნა. სხვისი არ ვიცი, მაგრამ მე ძალიან მძაბავს ცუდი თარგმანები. რამდენადაც მახსოვს ჯეკის პირველი რომანია, რომელიც კარგა ხანს ცენზურის გამო არ იბეჭდებოდა. რა აქვს საცენზურო, ვერ ვხვდები ოღონდ. საკუთარი ბავშვობის შიშებსა და მონსტრებს და მათგან მიყენებულ სტრესს ამუშავებს პატიოსნად. :D
    

ჰოდა, წელს სულ ეს იყო... :)