ჟარგონი ჩვენი არსობისა

მათთვის, ვინც ჯერ არ იცის: ამ ბლოგის და შესაბამისად, ამ პოსტის ავტორი- ქეოტიკი, 25 წლის მდედრობითი სქესის წარმომადგენელია, რომლის სიტყვათა მარაგიც აუტანლად მამაკაცური იყო ადრეულ გარდატეხის ასაკში. :D

საზიზღარი ვიყავი, მოკლედ. ასე მეათე კლასში. ახლა რომ მახსენდება, ცუდად ვხდები. :user:

მაგრამ....


"მცირე და უმნიშვნელო" ბილწ სიტყვებს, როგორებიცაა: Fuck, Shit და მისთანანი ლექსიკონიდან ამოშლა არ უწერიათ.

რაც შეეხება ჟარგონებს: მიყვარს...
ესეც საკმაოდ არამანდილოსნურიაო, ვინმე იტყვის, მაგრამ who cares? :D

ამას წინათ დავფიქრდი ამ თემაზე. მე რომ ადამიანმა ჟარგონების ხმარება ამიკრძალოს, ჩემი მთელი საუბრის მარილი და აზრი დაიკარგება. თან, როგორც ჩემი უცხოელი მეგობრები აღნიშნავენ, ყველაზე განსხვავებულად ვსაუბრობ ქართულად და თანხმოვნებს ზედმეტად გამოვყოფ საუბრისას.

რაღა თქმა უნდა, უარყოფითი მხარეც აქვს ამ ყველაფერს: ყოფილა შემთხვევები, როცა აბსოლუტურად ერთი და იგივე პოზიცია გვქონია მე და რომელიმე "ინტელიგენტ" პეროიანს, მაგრამ ვინაიდან, ეს ზემოთხსენებული ფრიად წრეგადასულად კონსტრუქციული და დედუქციური სიტყვათა წყობის... ახ, Fuck it! ანუ, ადამიანურად რომ ვთქვათ, პიზდეცინტელექტუალურ წინადადებებს არჩევდა და მე რამდენიმე ჟარგონი ჩავაკვეხე და "ხო, იასნია, რომ ასე და ასე იქნება"-მეთქი, დავსძინე, ვერავინ მიხვდა, რომ იგივეს ვამბობდი... ან, არ მიხვდა, რამეთუ ყოველთვის ჯობია, პეროები აქნიო ვინმესთან ერთად. რა იცი, რა ხდება, ეგება და ვინმემ შეგამჩნიოს?! :D

ნუ, ვერაფერს იზამ... ტორმუზები....


yo


:D