გამარჯობა, ჩემო სამო მკითხველო :D
გადავიკარგე, კი...
მაგრამ life is tough ამჟამად და სადიპლომოს გარდა ვუმკლავდები, მაგალითად, მეგობრის პირადი ცხოვრების ფიასკოს შემდეგ სახეალეწილ მეგობარს, მაგრამ მოიცა....
ბიჭო, რა არ მესმის, იცი?
ადამიანი 1 დღე, 1 დღე როგორ ვერ უნდა ძლებდე იყო "შენ"? აი, ასე- შენ და არა რაღაც ურთიერთობის ნახევარი?
გადახარშე, ინერვიულდე და რავი, რაც გინდა აკეთე და მერე ცოტა ხანი დატკბი თავისუფლებით, მაგრამ ააარა... ვინ იტირებს მერე 1 თვის შემდეგ, უცებ რომ აღნმოჩნდება, რომ ყველაფერი კარგად არაა და რაღაცნაირად ექსიც გახსენდება, ქრისტის მხარზე და მერე ვის გაახსენდება მორიგი ყოფილი და უცებ აღმოჩნდება მისი ახლანდელი??? (ამ ყოფილებზე დაციკლვა კიდევ, შეჩვეული ჭირის ამბავია, იმჰო :D)
დამოუკიდებლები არა ***...
:|
მე რა დავაშავე ამ ყველაფერში, თორემ ჰა.
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen