წამო

ჰეჰ...
გუშინწინ ვკითხულობდი ჩემს ძველ ნაწერებს და ეს ლეხსი ვიპოვნე...

გამეღიმა, მინდა გითხრათ, საკუთარ თავზე, ასე რომ მადარდებდა მაგ დროს "სამყაროს მსხვეპრლი ვარ, იმჰო" ხალხი.... და ბევრი რამე საერთოდ....
და მივხვდი, რა იოლია ყველაფერი, როცა ბევრი რამე უაღრესად გკიდია...
ჰოდა, ფასეულობათა, ადამიანთა, მეგობართა, ნაცნობთა გადაფასების მომდევნო ეტაპზე გადავედი.... + დაკიდების კიდე .....



***
წამო,
დღეს ყველაფერი გავრიყოთ, წამო,
ყველა ფურცელი დავხიოთ, წამო,
შენი “მარადის ყოფნის” ფიქციას
ჩვენც დავუჯეროთ, აღარ ვეწამოთ...
არ გინდა, წამო?

გამო,
წუთის სამოცი წამიდან გამო,
მასის “ერთ-ფეროვნებიდან” გამო,
შენი საკუთარი იპოვე ფიქრი და
გაამოს...

ამო,
„ხალხი რას იტყვის“- წუმპედან ამო,
“სამყაროს მსხევრპლის” როლიდან გამო,
გზებზე დაკარგული ეძებე თავი და
არ გვანდო!!!

წამო...
19.01.07