აუ, ყველა ფრაზა ისე გაუფერულდა,
მრცხვენია დაწყება...
შაბლონური რეალობა მაქვს,
უკვე ყელში ამოსული "მტკივა",
"მტკივა", "მტკივა"-ებით
და მიმართვებით სიცარიელეში.
რაღაც ცუდად დაწერილ მონოლოგში ვცხოვრობ,
სადაც ყველა ფიქრი ასე იწყება:
"იცი?!"
და სადაც არცერთ ამ კითხვას პასუხი არ აქვს...
პატარ-პატარა "სიმარტივეებში ნაპოვნ" ბედნიერებებს
და ყოველდღიურობას
ყოველდღე
ვეძებ...
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
გამონოლოგება სჯობია იმას რაც მე მჭირს ანუ გამო436ვ387ვ. არ ვიცი რა მეშველება
AntwortenLöschenკატტენ, არადა, რომ გენახა, რა აბსოლუტური გამოფიტულობის ჟამს დავდე ეს პოსტი, მეტყოდი, წაშალე, რა ბოდვებიაო :D
AntwortenLöschenუდაღლილესი ვიყავი და ვითომ რაღაც ვიფილოსოფოსე :D
:მეუბედური:D :
Chaotic არ მინახიხარ როცა ეგ პოსტი დადე :)
AntwortenLöschenისე ბოდვები არ მგონია, თუ ადამიანმა დაწერა და გამოაქვეყნა მაშინ ნაკლებადაა ”ბოდვის” კატეგორიიდან.
ია ტაკ დუმაიუ.
aranairi bodva. :)
AntwortenLöschenmivige dzalian axlos
@ female, :blush:
AntwortenLöschenარადა, რომ არ მეჩქარა და ოდნავ დამეცადა, უფრო სხვანაირი გამოვიდოდა...
:(