Chaotic Reality: საჭირბოროტო კითხვა

26.04.09

საჭირბოროტო კითხვა

ისა,

პოზიციაც რომ მკიდია და ოპოზიციაც და საერთოდ, მთელი პოლიტიკა რომ მკიდია და აპოლიტიკური ვარ, ტეხავს?

:user:

5 Kommentare:

Dv0rsky26. April 2009 um 09:41
არ ტეხავს, პირიქით - ასწორებს: შენ უმრავლესობაში ხარ
AntwortenLöschen
Antworten
Toma26. April 2009 um 20:48
texavs!! იმიტომ რომ ჩვენი გადასაწყვეტია ვინ იქნება მთავრობაში და ვინ გარეთ. მთავრობაზე კი ქვეყნისა და ჩვენი ბედია დამოკიდებული!
AntwortenLöschen
Antworten
Chaotic27. April 2009 um 01:02
@ Dv0rsky,
კაი მაშინ :user:

@ Katten,
არა, მასე არაა.
მე როცა მიხერხდება, მივდივარ არჩევნებზე (ნუ, ვსმისლე, ვენაში ვიყავით ერთხელ და არჩევნები დავამთხვიეთ და მივედით საელჩოში.აქ თუ იქნა, წავალ უეჭველი).
იმ არჩევნებზე მე ვირჩევ ვიღაცას, რომელიც ან მოვა ხელისუფლებაში, ან არა.
თუ არ მოვიდა,არ გავალ ქუჩაში, არიქა, ისინი გაყარეთ და ჩემი არჩეული დააყენეთთქო და თუ მოვიდა და ისე არ იქნა ყველაფერი, როგორც მეგონა, არც მაშინ გავალ ქუჩაში, აბა, დროზე გადადგნენთქო. იმ უბრალო მიზეზის გამო, რომ უნაკლოდ არაფერი ჩაივლის. მოვა მომავალი არჩევნებიც.

შუაში რა მოხდება, ვინ ვის შეაგინებს, ვინ ვის სცემს, მკიდია ფართო მასშტაბით. არ გავიბინძურებ ცხოვრებას ყოველდღე კურიერის ყურებით, ისედაც სავსეა ყოველი დღე სიბინძურით.

პოზიცია vs. ოპოზიცია მკიდია, ბინძური თამაშები ორივე მხრიდან ერთმანეთის ჩასაძირად-მკიდია, ორი ნაგავიდან ნაკლებად ნაგვის ამორჩევაში დროის ფლანგვა-მკიდია.

მაგრამ: რუსეთი ან ნებისმიერი გარე ძალა რომ წამოვიდეს-არ მკიდია,

ის რაც "არც პოზოციაა და არც ოპოზიცია", არამედ ქვეყნის ინტერესია- არ მკიდია,

ის რომ, ასეთი გარეშე ძალის გამოჩენის დროს, როგორიც არ უნდა იყოს, ჩემი ქვეყნის პრეზიდენტი ჩემი მხედართმთავარია და მაგისი კეთილდღეობა კი არა, ქვეყნის კეთილდღეობა დგას სასწორზე და არ აქვს მნიშვნელობა, ჩემი არჩეული არის თუ არა -არ მკიდია.

თორემ ზოგადად და პირადად, ყველა პრეზიდენტი, მინისტრი, მინისტრის მოადგილე და ა.შ. მკიდია.
(nod)

ამაზე გამახსენდა, 8 აგვისტოს ამბების დროს საპროტესტო აქციებს ვმართავდით. იმ დროს, ალბათ, იმას, რისი გაკეთებაც შეგვეძლო. იყო ისეთი ხალხიც, ვინც ცინიკურად უყურებდა ამ ყველაფერს, თუ ასე შეგტკივათ გული, ჩამოდითო :)

(ტიპა, ჩვენ არ გვბომბავდნენ და საკუთარი ტყავის გადარჩენის შიში არ გვაწუხებდა და კი ვიმიტინგებდით, რა გვიჭირდა... და ის, რომ ყველას ოჯახი საქართველოში იყო და ყოველ წამს ელოდი, როდის გაიგებდი რომელიმეს სიკვდილის, ან ხალხის ტოტალური ჟლეტის ამბავს და აბსოლუტურად უუნარო იყავი, ნაკლები შიში არაა.)

იგივე ხალხი თბილისში იყო და არ მოსვლია აზრად ვთქვათ,მოხალისედ წასულიყო გორში. ანუ, ტიპა, ის რომ თბილისში იყვნენ, უკვე გმირობა იყო. :)

მაგრამ აბსოლუტურად მესმოდა ამ ხალხის იმ მომენტში, ახლაც იგივე რომ თქვან, ვეღარ გავუგებ :yes:

16 წლის წინ აფხაზეთიდან რომ გამოვრბოდით, დანარჩენი საქართველო შვილებს საჭმელს არ აჭმევდა, ისინი მშივრები არიან, ჩვენც ვიშიმშილოთო?
ძალიან პატარა ვიყავი და ინსტიქტების, შიშების და კომპლექსების დონეზე მაქვს შემორჩენილი ის დრო და შეიძლება ზუსტად ამიტომაც ვიცი, აბსოლუტურად უაზროა ვიღაცას იმაზე მეტი მოსთხოვო, ვიდრე მას შეუძლია.

ვსe, ეს იყო ჩემი, ვგონებ, პირველი და 99% ბოლო აზრის დაფიქსირების მცდელობა, რაც პოლიტიკას და ეგეთებს ეხება. მსგავსი საკითხების განხილვას ხშირად უკიდეგანო ურა-პატრიოტიზმამდე მივყავართ, ასე რომ, მოვერიდები, ჯობს.

:yes:
AntwortenLöschen
Antworten
Sophie שרה Golden27. April 2009 um 01:45
ტეხავს კი არა, ძალიანაც "როკამს", ჩვენსავით მოწამლული არ ყოფილხარ!
AntwortenLöschen
Antworten
Toma27. April 2009 um 10:03
Chaotic - მეც არჩევნები ვიგულისხმე თორემ ქუჩაში გასვლას არც ერთ ვარიანტში არ ვამართლებ, იმ შემთხვევის გარდა თუ რამე ნაცსტურ ან მსგავს ქვეყანაში არ ვცხოვრობთ.

დანარჩენი არ ტეხავს, ანუ რომ გკიდია ”კურიერი და ამბები მისნი” :ჵ :ჵ
AntwortenLöschen
Antworten